آرامگاه یعقوب لیث صفاری
آرامگاه یعقوب لیث صفاری
آرامگاه شاه شاهان یقوب لیث صفاری موسس گروه عیاران و سلسله صفاریان ۲۴۷-۲۶۵ (قمری).
اولین حکومت رسمی ایرانی در مقابل خلیفه بغداد.
کسی که دویست سال بعد از هجوم اعراب به ایران با یارانش سر به میدان نهاد و در بیست سال سیستان و خراسان و کرمان و فارس و خوزستان را از زیر خلافت عباسیان بیرون اوردو تا نزدیکی بغداد پیشرفت.
کسی که زبان پارسی را که دویست سال ممنوع بود دوباره رسمی و زنده کرد.
کسی که بیست سال بر زین اسب زندگی کرد و هم زمان در سه جبهه مختلف علویان طبرستان , خلافت بنی عباس و طاهریان شرقی ضد اشغالگران می جنگید .
اکنون در گوشه ای از وطنش به فراموشی سپرده شده تا جایی که مردم حوالی ارامگاه از نادانی اورا امامزاده دانند و هر از گاهی دخیل میبندند ...
گاهی هم جوانان ایران دوست به این زیارت غریب و بی خادم می روند و آب و جارویی میکنند.
واقعا در خانه خود غریب بودن دردناکست.
اصفهان در قرون 12 و 13 هجری (18 و 19 میلادی)
افغانها سرانجام شورش کرده و به ایران مرکزی یورش آوردند. در سال 1134/1722 پس از آنکه ارتش صفویه در گناباد ، نزدیک به اصفهان، به طور کامل شکست خورد، شهر مورد محاصره قرار گرفت. شهر گرفتار مضیقه های وحشتناکی شد و پس از 6 ماه سقوط کرد. در حدود 20،000 نفر توسط نیروهای دشمن کشته شدند و برآورد شده که 4 برابر بیشتر از این تعداد بر اثر گرسنگی و طاعون جان باختند. اعلام شد که شهر توسط افغانها به تصرف در آمده و برای تمامی زمینها فرمان صادر شد که خلیسا (khalisa) عنوان شوند. بسیاری از آنان که به هنگام محاصره فرار کرده بودند به هند و امپراطوری عثمانی (Ottoman) پناه آوردند. بار دیگر و طی دوران کوتاهی سنی گرایی (Sunnism) مذهب رسمی کشور شد.
استقرار مجدد صفویه که با ورود نادرشاه به همراه طهماسب به اصفهان در سال 1141/1729 و پس از شکست افغانها در نزدیکی مورچه خورت (Murchakwart) آغاز شد، دوام چندانی نداشت.
اصفهان تنها سایه ای از اقتدار قبلی اش بود.
بسیاری از ساکنین شهر که از محاصره جان سالم به در برده بودند در قتل عام های بعدی کشته شدند.
مالیات های سنگین به تمامی نجات یافتگان تحمیل شد تا به سربازانی پرداخت شود که همانان را مورد ظلم و تعدی قرار داده بودند ( لوکهارت، نادرشاه. لندن، 1938، ff 39).
زمانیکه نادرشاه سرانجام در سال 1148/1736 تاج گذاری کرد پایتخت را به مشهد منتقل ساخت.
اصفهان نیز همچون سایر بخشهای تحت امپراطوری نادر از اخاذی رنج می برد.
بسیاری از زمینها توسط دولت مصادره شدند و دستوراتی مبنی بر از سر گیری اوقاف (awqaf) ارائه شد.
عادل شاه (Adil Shah) به هنگام جلوس در سال 1160/1747-8 احکام زمین نادر شاه را لغو کرد ولی آشفتگی همچنان ادامه داشت و این به دلیل وجود شمار زیادی سند جعلی، ازبین رفتن ثبتهای زمین و غصب بود .
پس از مرگ نادر شاه مردم بر علیه حاکم که در قلعه ی تبارک (Tabarak)، محل محاصره ی وی، پناهنده شده بود، قیام کردند.
او در نهایت توسط یکی از غلامانش کشته شد.
در نهایت کریم خان در سال 1172/9-1758 شهر را به تصرف خود درآورد.
دورانی از صلح و آرامش برای شهر آغاز گردید و در زمان حکومت محمد رینانی، حاکم محلی که کریم خان وی را در سال 1173/1759 به حاکمیت برگزید، شهر توانست تا اندازه ای ویرانی ناشی از غارت های سالهای پیشین را بازسازی کند. با این وجود اصفهان نتوانست اقتدار سالهای گذشته ی خود را بازیابد: شیراز در سال 1180/7-1766 پایتخت شد.
پس از مرگ کریم خان اغتشاش بار دیگر شهر را فرا گرفت. در سال 1199-5-1774 زمانی که باقر خان ، کدخدای خوراسکن (Khwuraskan) که خود را به حاکمیت رسانده بود، با پیشروی جعفر خان کنترل امور را از دست داد، اصفهان برای سه روز مورد غارت و چپاول قرار گرفت.
سال بعد آقا محمد خان برادرش جعفر قلی خان را حاکم اصفهان کرد.
در دوره ی قاجار پایتخت کشور به تهران منتقل شد.
اصفهان برای مدتی به عنوان شهر تجاری اصلی امپراطوری باقی ماند، اما در نیمه ی دوم قرن 19 جایگاه خود را به تبریز داد. وقایع قرن 18 اصفهان را متحمل خسارات و تلفات سنگینی کرد. الیویر (Olivier) که در سال 1796 از اصفهان دیدن کرده بود وضعیت ویران شده ی آن را توصیف کرده و اظهار می دارد که جمعیت شهر از 50،000 نفر فراتر نمی رفت .
موریر (Morier) در سال 1811 بر آوردهای قبلی خود که خیلی بیشتر بودند را اصلاح کرد و بر اساس کشتار روزانه 300 گوسفند، جمعیت شهر را در حدود 60،000 نفر اعلام کرد .
پس از مرگ آقا محمد خان در سال 1212/8-1797تلاش بی ثمری از سوی محمد خان زند برای محاصره ی شهر صورت پذیرفت. این ماجرا با شورش حسین قلی خان قاجار همراه شد، هر چند وی در سال 1216/2-1801 با آمدن فتحعلی شاه از شهر گریخت. در سال 1219/5-1804 بر اثر حمله ی ملخ ها رکود بیشتری به صورت قحطی شدید برای رفاه شهر بوجود آمد. حدودا در همین زمان (یا احتمالا زودتر) بود که محمد حسین خان ناظم الدوله) به حکومت رسید. او یک اصفهانی بومی و مرد خودساخته ای بود که ثروت زیادی را اغلب به صورت زمین کسب کرده و بخشی از آن را به وقف اختصاص داده بود.
در دوران حکومت وی و پسرش امین الدوله (Amin al-Dawla) که به هنگام صدراعظمی وی جانشینش شد، اصفهان بار دیگر شکوفایی و موفقیت را آغاز کرد.
پس از مرگ محمد حسین خان در سال 1239/4-1823 آصف الدوله (Asaf al-Dawla)، که به عنوان صدر اعظم جانشین وی شده بود، مقدار زیادی مانده بدهی (که بعدها پرداخت شد) از اصفهان طلب کرد و امین الدوله از سمت خود برکنار شد.
آصف الدوله در سال 1242/7-1826 به طرفداری از سیف الدوله (Sayf al-Dawla)، حاکم جدید اصفهان، در آمد و وزیر وی شد.
او در سال بعد صدر اعظم شد ولی با مرگ فتحعلی خان که در سال 1250/5-1834 در اصفهان و هنگامی که وی در راه خود به سمت فارس بود اتفاق افتاد، خلع شد. فرمان فرما، حاکم استان، عزم تاج و تخت کرد ولی در نزدیکی اصفهان شکست خورد.
وقوع مجدد شورش در سالهای 1252/7-1836، 1254/9-1838 و 1255/40-1839 که ضرر و زیان بیشتری را به بار آورد محمد شاه را وادار ساخت که در سال 1256/1-1840 برای مقابله با آشوبها عازم اصفهان شود.
در حدود 150 لوطی دستگیر شدند و نظم دوباره حکمفرما شد.
در طول حکومت نصیر الدین (Nasir al-Din) آشوب ها بار دیگر در سال 1265-6/9-1848 از سر گرفته شدند.
پس از بازدید وی از شهر در سال 1267/1859 شرایط رو به بهبود نهاد ولی خشکسالی شدید در سالهای 1288/2-1871 و 1289/3-1872 بار دیگر رشد شهر را متوقف ساخت.جمعیت به سرعت کاهش یافت.
ظل السلطان (Zill al Sultan) در سال 1874 به حکومت رسید وتا سال 1881 حاکم حقیقی بیشترین بخش های جنوبی ایران شد. حکومت وی سختگیرانه و استبدادی بود و بی نظمی ها تحمل نمی شدند. شهر بار دیگر شروع کرد به شکوفا شدن و جمعیت افزایش یافت بر طبق آماری که در سال 1882 گرفته شد، میزان جمعیت 73،654 نفر بود.
یازده سال بعد هوتام شیندلر (Houtum-Schindler) عنوان کرد که جمعیت شهر بواسطه ی افزایش طبیعی و مهاجرت قریب به 82000 نفر شده است .
در سال 1888 زمانیکه ظل السلطان از قدرت خلع شد، از تمامی بخشهای حکومتی خود به غیر از اصفهان، محروم شد. طی دوران حکومت مظفرالدین شاه که در سال 1896 جانشین ظل السلطان شد، درگیریهای خشونت آمیز مختلفی در شهر بوجود آمد که از جمله حمله به بابی ها (Babis) در سال 4-1903 بود. طی این مدت در اصفهان نیز همچون سایر بخشهای کشور جریانهایی از تغییر شکل گرفت. نارضایتی نسبت به حکومت و سیاستهایش در حال گسترش بود و با شروع انقلاب مشروطه اصفهان نقش برجسته ای را ایفا کرد.
در دهه های نخستین قرن 20، اصفهان یک بخش صنعتی با تولیدات نساجی همچون فرشبافی، پارچه های نخی و ابریشم بدست آورد. با وجود تعداد زیادی از بناهای با شکوه در اصفهان، این شهر اکنون به یک مرکز توریستی مهم بدل شده است. اصفهان به علاوه دارای یک دانشگاه بوده و در حال حاضر مرکز اداری استان اصفهان است. در سال 2005 اصفهان به عنوان شهر میراث جهانی در یونسکو به ثبت رسید و جمعیت آن 2،540،000 نفر تخمین زده شد.
A.K.S. Lambton, , J. Sordel-Thomine, T “Isfahan”T in, E. Bosworth, 2007, Historic Cities of the Islamc World, Leiden, Boston: Brill; 167-180
آ. لامبتون، ژ. سوردل تومین
ترجمه ی ملیحه درگاهی
خریدار مدال نوبل جیمز واتسون آن را به عنوان هدیه برمی گرداند
خریدار مدال نوبل جیمز واتسون آن را به عنوان هدیه برمی گرداند
ثروتمندترین مرد روسیه فاش کرده است که او همان کسی است که اخیرا مدال نوبل جیمز واتسون را در یک حراجی خریداری کرده و حالا قصد دارد مدال را به صاحب اصلی اش برگرداند.
آلیشر عثمان اف غول صنایع فولاد و ارتباطات راه دور روسیه گفت که آقای واتسون "مستحق" این مدال است و او از اینکه این دانشمند احساس می کرده باید مدال را بفروشد"ناراحت" بود.
جایزه نوبل پزشکی ۱۹۶۲ به جیمز واتسون، موریس ویلکینز و فرانسیس کریک اهدا شد که هر کدام یک مدال طلا گرفتند.
او جایزه اش را هفته پیش حراج کرد که به بهای ۴.۸ میلیون دلار فروش رفت.
آقای عثمان اف در بیانیه ای گفت که او همان کسی است که هفته گذشته مدال را به صورت ناشناس طی تماسی تلفنی خریده بود.
او گفت: "به نظر من وضعیتی که در آن یک دانشمند برجسته مجبور به فروش مدالی می شود که نشان شناسایی دستاوردهای اوست، غیرقابل قبول است."
"جیمز واتسون یکی از بزرگترین زیست شناسان در تاریخ بشر است و جایزه او برای کشف ساختمان دی ان ای باید نزد او بماند."
نشریه آمریکایی فوربز میزان دارایی های آقای عثمان اف را ۱۵.۸ میلیارد دلار تخمین زده است. او از سهام داران عمده باشگاه فوتبال آرسنال است و در فهرست ثروتمندان سال ۲۰۱۳ بریتانیا در صدر قرار گرفت.
این اولین بار بود که یک مدال نوبل از طرف یک دریافت کننده آن که هنوز زنده است حراج می شد.
آقای واتسون، ۸۶ ساله، از مبلغ به فروش رفته مدال ابراز خوشحالی کرده و گفته بود که بخشی از آن را به مراکز تحقیقاتی و موسسات خیریه اهدا خواهد کرد.
آقای واتسون گفته بود مدال را به خاطر آن فروخته که پس از اظهاراتش در سال ۲۰۰۷ درباره نژاد شدیدا از سوی جامعه علمی سرزنش شده بود.
او در آن سال در مصاحبه ای با ساندی تایمز نژاد را به هوش مربوط دانسته بود دایر بر اینکه سطح هوشی در آفریقا پایین تر است، که به خاطر آن مورد انتقادهای زیادی قرار گرفت.
او همان زمان از اظهاراتش چنین عذر خواهی کرد: "من از همه کسانی که از حرف های من چنین برداشت کرده اند که آفریقا به عنوان یک قاره به نوعی از لحاظ ژنتیکی در سطحی پایین تر است به طور نامشروط عذرخواهی می کنم. منظور من این نبوده. مهمتر از نظر من اینکه چنین اعتقادی هیچ مبنای علمی ندارد."
آقای واتسون اخیرا در مصاحبه ای با فایننشیال تایمز گفت که از زمان آن مصاحبه احساس می کند که دیگر به رسمیت شناخته نمی شود.
آری انسانیت هنوز نمرده ...
موجودات حک شده در الواح سومری هیچ شباهتی به انسان ندارند
موجودات حک شده در الواح سومری هیچ شباهتی به انسان ندارند.__________________________
اثبات زندگی ماورایی که بر سازه های دست بشر نشان داده شده است و در موزه عراق نگهداری میشود.
موزه ملی عراق در بغداد مجموعه ای دارد که شامل هنرها و دست ساخته هایی از سومریان، بابلی ها، آکادی ها، آشوریان و تمدن کلدانی است.با همه این احوال، این موزه در سال 2003 مورد چپاول قرار گرفت، در غیر این صورت مجموعه طلاهای نمرود را نیز داشت که شامل جواهرات و سنگهایی بود که به قرن نهم قبل از میلاد بازمیگشت. و همچنین مجموعه های از سنگ نوشته ها و الواح خط میخی از شهر اوروک که به سال 3000 تا 3500 قبل از میلاد نسبت داده میشوند.
همچنین در بین این گنجینه چیزهایی وجود دارد که روی آن اشکال عجیبی حک شده است که تاریخی ما بین 4000 تا 6000 قبل از میلاد برای آن تخمین زده شده است.
موجودات حک شده بر این الواح هیچ شباهتی به انسان ندارند، با چشمانی درشت، قامتی کشیده و دستانی مار مانند. این احتمال وجود دارد که این اشکال نمایانگر حضور موجودات فضایی در زمین در چند هزار سال پیش باشند.
__________________________
http://
__________________________
این تصویر متعلق به احرام مصر است
این تصویر متعلق به احرام مصر استhttp://rationalwiki.org/wiki/Abydos_helicopter
