ز آن روز این خانه ویرانه شد // که نان آورش مرد بیگانه شد

ز آن روز این خانه ویرانه شد // که نان آورش مرد بیگانه شد

بند ششم قانون صدور شناسنامه های جدید :

تاریخ تولد به ترتیب شمسی و *قمری !!

درود دوستان . داشتم بیگانه نویسی های شناسنامه های جدید مردم ایران رو می خوندم:
صفحه ی جلد:
واژه های بیگانه و نگارش نوشتن رو داشته باشین:
از ارائه یا اخذ شناسنامه به عنوان ودیعه یا وثیقه جدا خودداری کنید . ( نگارش تهدید آمیز همراه با ابراز خشنونت ) . مشخصات شناسنامه ای خود را به خاطر بسپارید تا در موقع ضرورت دسترسی به سوابق سجلی شما آسانتر گردد . از یابنده شناسنامه درخواست می شود آن را به یکی از ادارات ثبت احوال تحویل داده یا در صندوق پست بیندازد .
بعد صفحه ی نخست باز پره از واژه ها ع ر ب ی که بهت بود طراح ( بی سواد) ثبت احوال برابر پارسی رو جایگزین بیگانه می کرد....لابد ترسوندنش. یا نوآور نبوده.
تاریخ تولد ( زادروز)
محل تولد ( زادگاه)
والدین ( پدر و مادر)
صفحه ی4-6:
مشخصات همسر: ویژگی های همسر
ازدواج : پیوند زناشویی
طلاق/وفات: زمان جدایی ، زمان درگذشت
تاریخ ثبت : زمان درج
حالا جالب تر: صفحه ی پایانی رو با تهدید و لحن سیستم زورکی و خشونت آمیز نوشته:
تذکر! هر گونه !!! تغییر و تحریف در شناسنامه یا سوء اسفاده از آن جرم است و مجرم تحت تعقیب قانونی قرار می گیرد . به غیر از مراجع مجاز قانونی هیچیک از ارگانها، نهادها، موسسات دولتی و بخش خصوصی حق نقش مهر و درج مطلب یا آثار دیگری بر روی شناسنامه را ندارند و متخلف تحت پیگرد قانونی قرار می گیرد! ( بازم تهدید)
بزرگوارانی که در چگونگی زایش این شناسنامه ، تزهای مهندسی داده اید!! آیا به واژه نامه ی دهخدای بزرگ، روی آورده اید؟ آیا بهتر نیست ب جای این همه ادبیات قلدرمآبانه، کمی آرام تر و با قلم مهربانی می نوشتید؟ مگر نه این است که شناسنامه ی ( مردم ایران) نماد فرهنگ و مهربانی و دوستی و شهروند مداری باشد؟ با این کار فرزندان بی گناه ما، از شکم مادر عربی می شوند و عربی می گویند و بیگانه می نویسند . گفتنی است ( پدران و مادران ) آینده ، نام های پارسی را برای فرزندانشان خواهند گذاشت اما هفتاد میلیون شناسنامه ی جدید، با ادبیات بیگانه و زور!!! چه بر سر آریایی و ایرانی می آورد.....
چرا ادبیات قضایی و حکومتی و نظامی درآن است؟ اگر طراحی بی خرد سازمان ( الثبت الاحوال ) به جای واژه های بیگانه ، از واژ ه های درست پارسی بهره برداری می کرد، از کار بی کار می شد؟ پوستش را می کندند؟ زمان و زمین دگرگون می شد؟
ما از اعراب دل خوشی نداریم . ما آریایی هستیم و نژادمان ، پارسی گویی است .
درود خدا بر انسان های خوب ، پاک دل و مهربان . آن هایی که در دل غرض ندارند و در زبان عسل دارند و در ضمیر پندار نیک دارند و در سریر، گفتار نیک و در حظیر، رفتار نیک.