حضور و غیاب استعمارگران

حضور و غیاب استعمارگران

نبوغ هر روز شکوفه می زند و هر لحظه گل می دهد. آیت الله حائری امام جمعه شیراز و مصرف کننده نصف تولید حنای کشور اعلام کرد که « حضور و غیاب در دانشگاه طرح استعمار است.» البته حرف ایشان خیلی هم بی ربط نیست. بعید نیست ناخن گرفتن، شستن دست و رو، حمام رفتن، شستن میوه قبل از خوردن آن، آب خوردن با لیوان و بدون گذاشتن دهن به شیر آب، شانه کردن موها، راه رفتن با کفش و خیلی کارهای دیگر هم طرح استعمار باشد.

یکهو دیدی همین که دانشجویان به جای اینکه از پنجره و با طناب وارد کلاس شوند، از در وارد می شوند هم طرح استعمار باشد. معلوم نیست چند ماه بعد کاشف به عمل بیاید که دست نکردن توی دماغ و کوتاه کردن مو با وسیله ای غیر از قمه کار استعمار باشد. اصلا همین که ما به جای چرخ های چهارگوش از چرخ های دایره ای برای دوچرخه و ماشین استفاده می کنیم طرح استعماری باشد.

اصلا همین که وقتی پشت میز می نشینیم به جای اینکه مثل آقای حائری روی زمین بنشینیم، مثل استعمارگران روی صندلی می نشینیم، خودش یک طرح استعماری است. اصلا چرا مثل استعمارگران فلان جای بچه های مان را با آب می شوئیم و لیس نمی زنیم؟ جدا تا کی می خواهیم هر روز آب به آسیاب استعمارگران بریزیم؟